جامیست که عقل آفرین میزندش سایه تعریف میکرد روزی آقای بهآذین، نویسنده و مترجم نامور، و آقای شجریان مهمان او بودند. حرف خیام به میان آمد و شجریان با آواز این رباعی خیام را خواند: جامیست که عقل آفرین میزندش صد بوسۀ مهر بر جبین میزندش این کوزهگر دهر چنین جام لطیف میسازد و باز بر زمین میزندش شجریان چنان آواز عجیبی خواند که بهآذین پرید و دست شجریان را بوسید. سایه میگفت این کار آقای بهآذین عجیبترین کار دنیا بود. میزندش ,شجریان ,آقای ,آفرین میزندش منبع
درباره این سایت